Czym są offsety węglowe?
Główną ideą offsetu węglowego jest to, że może on zastąpić redukcję emisji gazów cieplarnianych, której organizacja dokonałaby samodzielnie.
Offset to poświadczenie, który osoba lub organizacja może kupić, aby zmniejszyć swój ślad węglowy. Gdy liczba uzyskanych kredytów węglowych jest równa śladowi węglowemu danej osoby lub organizacji, osoba ta lub organizacja jest neutralna pod względem emisji dwutlenku węgla. Dochód uzyskany z zakupu kredytów węglowych jest często – choć nie zawsze – inwestowany w projekty przyjazne środowisku, takie jak inwestycje w ekologiczne technologie komputerowe.
Mówiąc bardziej ogólnie, carbon offset to każda redukcja emisji gazów cieplarnianych (GHG) w celu wyrównania emisji występujących gdzie indziej. Kredyty z tytułu offsetu węglowego świadczą o tym, że dana organizacja lub osoba zmniejszyła swoją emisję. Termin carbon offset jest używany do określenia zarówno kredytu, jak i aktu kompensacji emisji.
Kredyt w ramach offsetu węglowego odpowiada redukcji emisji o 1 tonę metryczną dwutlenku węgla. Celem offsetu węglowego jest redukcja całości lub części śladu węglowego.
Kredyty offsetowe są wykorzystywane do kompensacji emisji dwutlenku węgla generowanej przez przedsiębiorstwo, co pomaga w zmniejszeniu jego śladu węglowego do poziomu zerowego netto.
Jednostki redukcji emisji powstają w wyniku realizacji projektów, które zmniejszają, usuwają lub wychwytują emisję CO2 z atmosfery, takich jak efektywność energetyczna, energia odnawialna i zalesianie.
Kompensacja emisji dwutlenku węgla finansuje projekty, które zmniejszają emisję w innym miejscu, np. poprzez sadzenie drzew lub wytwarzanie energii odnawialnej. Przedsiębiorstwa, które kupują offsety, przyczyniają się do realizacji tych projektów. Raz zakupiony offset węglowy jest na zawsze wycofany i nie może być ponownie sprzedany.
Jak korzystać z offsetów węglowych?
Aby skorzystać z offsetu węglowego, najpierw należy obliczyć, ile ton metrycznych dwutlenku węgla powstaje w wyniku określonej działalności gospodarczej.
Odpowiedzialne korzystanie z kredytów offsetowych wymaga przede wszystkim solidnego planu redukcji własnych emisji gazów cieplarnianych. Samo kupowanie kredytów zamiast podejmowania bardziej bezpośrednich i agresywnych działań – na przykład mniejszej liczby lotów lub inwestowania w poprawę efektywności energetycznej swoich budynków, urządzeń i pojazdów – nie jest możliwe do obronienia, biorąc pod uwagę silną potrzebę stanowczych działań we wszystkich obszarach działalności człowieka.
Odpowiedzialne wykorzystanie wymaga również poświęcenia czasu na zrozumienie i poszukiwanie wysokiej jakości kredytów. Programy kompensacji emisji dwutlenku węgla zapewniają niezbędny poziom gwarancji jakości wydawanych przez nie kredytów; powinni Państwo unikać kompensacji, które nie zostały certyfikowane przez uznany program. Ale czy ta gwarancja jest wystarczająca, to już inna kwestia. Jakość istnieje na pewnym kontinuum, które określa poziom zaufania do dodatkowości projektu offsetowego (przede wszystkim), a także jego kwantyfikacji, trwałości, wyłącznego prawa do redukcji emisji oraz unikania szkód społecznych i środowiskowych. Przyznanie kredytu offsetowego oznacza – lub powinno oznaczać – że projekt spełnia minimalny próg jakości. Jednak programy offsetowe nie mają nieskazitelnych wyników. Nie należy utożsamiać spełnienia minimalnego progu z wysoką pewnością integralności środowiskowej. Ważne jest, aby rozumieć projekty, od których się kupuje, zadawać pytania o kluczowe kryteria (np. czy projekt ma inne źródła przychodów) i trzymać się typów projektów, które z większym prawdopodobieństwem spełniają podstawowe wymagania jakościowe (jak wskazano w części Trzymanie się typów projektów o niższym ryzyku).
Czym charakteryzuje wysokiej jakości offset
- Brak podwójnego liczenia: Projekt działa tylko w ramach dobrowolnego rynku węgla i nie może być liczony na rynkach zgodności.
- Dodatkowość: Projekt nie zostałby zrealizowany lub nie utrzymałby się bez finansowania z emisji dwutlenku węgla.
- Metodologia naukowa: Naukowcy są na miejscu, aby upewnić się, że projekt jest realizowany prawidłowo. Na przykład projekty zalesiania powinny sadzić drzewa rodzime i charakteryzować się różnorodnością sadzonych drzew. Również redukcja emisji powinna być obliczana na podstawie naukowo sprawdzonych metodologii.
- Ocena ryzyka i bufor ryzyka: Ocena ryzyka jest częścią dokumentacji projektowej i musi zawierać ocenę wszystkich potencjalnych zagrożeń w okresie realizacji projektu i później. Na przykład, czy zmiany klimatyczne spowodują pożary lub czy niestabilność polityczna może uniemożliwić monitorowanie projektu w przyszłości? W przypadku wysokiego ryzyka norma nie zatwierdzi projektu. W przypadku niskiego ryzyka, projekt i tak będzie musiał odłożyć część kredytów redukcji emisji, aby nie zostały sprzedane jako bufor ryzyka.
- Trwałość: Jak długo będzie trwało usuwanie dwutlenku węgla w ramach jednego offsetu? Uwzględnia się tu takie kwestie jak własność gruntów, ryzyko klęsk żywiołowych itp.
- Brak negatywnych skutków: Projekt nie ma i nie będzie miał negatywnego wpływu na środowisko lokalne lub społeczność. Projekty oparte na przyrodzie muszą również udowodnić, że projekt jest zgodny z Climate, Community, and Biodiversity Standards (CCBS).
- Minimalizacja wycieku: Realizacja projektu nie spowoduje, że działania powodujące emisję „wyciekną” lub przeniosą się gdzie indziej. Na przykład, projekt ochrony lasów prowadzący do wylesiania na innym obszarze.
- Monitorowanie bazowe i roczne: Projekt powinien być monitorowany co roku w celu sprawdzenia redukcji emisji w porównaniu z poziomem bazowym. Poziom bazowy to szacunkowa ocena, ile węgla zostałoby usunięte, gdyby projekt nie został zrealizowany.
- Weryfikacja przez stronę trzecią: Wstępna realizacja i monitoring uzupełniający są weryfikowane przez niezależne strony trzecie.
0 komentarzy